Η ιστορία του κρασιού της Νεμέας με μια ματιά
Φλιάσιος οίνος της αρχαιότητας: O οίνος που παραγόταν στην κοιλάδα της σημερινής Νεμέας (το Φλιάσιον πεδίον της αρχαιότητας) έγινε γνωστός λόγω της ευρείας κατανάλωσής του στους αρχαίους Νέμεους Αγώνες.
14ος αιώνας: Στα μέσα του 14ου αιώνα, ο Άγιος Γεώργιος (η Φλιούς της αρχαιότητας και σημερινή Νεμέα) ήταν ένα από τα κέντρα όπου συγκεντρώνονταν οι φόροι σε είδος (ανάμεσά τους και κρασί) για τον Φράγκο φεουδάρχη.
18ος & 19ος αιώνας: Σε πολυάριθμες πηγές της περιόδου της Επανάστασης βρίσκουμε αναφορές στο κρασί του Αγίου Γεωργίου το οποίο καταναλωνόταν και στις γύρω περιοχές.
1971: Θεσπίζεται ο Π.Ο.Π. Νεμέα, ο μοναδικός ελληνικός με τη ζώνη του να εκτείνεται σε δύο περιφερειακές ενότητες ( Κορινθίας και Αργολίδος).
1990 - 1995: Το Ελληνικό Ινστιτούτο Οίνου πραγματοποίησε για σειρά χρόνων έρευνες αμπελοοινικού περιεχομένου στην περιοχή. Τα αποτελέσματά τους οριοθετούν τρεις ζώνες παραγωγής.
Αρχαία Νεμέα, Κλεωνές, Γυμνό, Κούτσι, Ασπρόκαμπος, Δάφνη, Ψάρι, Πετρί, Αηδόνια... Ο αμπελώνας της Νεμέας απλώνεται στον μεγαλειώδη καταπράσινο κάμπο πριν αρχίσει να σκαρφαλώνει στις πλαγιές. Περιποιημένα αμπέλια Αγιωργίτικου σε ατέλειωτες σειρές κι ανάμεσά τους τα οινοποιεία.
Η ζώνη, προσελκύοντας το ενδιαφέρον και πολλών οινοποιών που δραστηριοποιούνται σε άλλες περιοχές, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει την αφρόκρεμα της ελληνικής οινοπαραγωγής, με αποτέλεσμα να προτείνει έναν εντυπωσιακό αριθμό ετικετών (περισσότερες από 100, τον μεγαλύτερο αριθμό ελληνικής Ονομασίας Προέλευσης) σε όλα τα επίπεδα τιμών. Όλα αυτά οδήγησαν στην αναγνωρισιμότητα του ντουέτου Νεμέα/Αγιωργίτικο στην ελληνική και τη διεθνή αγορά.
Το επόμενο βήμα -που εδώ και χρόνια συζητιέται έντονα- είναι η δημιουργία αμπελουργικών υποζωνών (cru) που θα κατοχυρωθούν νομοθετικά ως διακεκριμένης ποιότητας. Σχεδόν εξίσου έντονα τονίζεται πλέον και η ανάγκη διενέργειας κλωνικής επιλογής του Αγιωργίτικου, καθώς παρατηρείται μεγάλη διαφοροποίηση στα αμπελογραφικά χαρακτηριστικά του εντός της ζώνης.
Ο αμπελώνας της Νεμέας και το Αγιωργίτικο
Η αμπελουργική ζώνη της Νεμέας είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Ο αμπελώνας της καλύπτει συνολικά 16 κοινότητες κι αναπτύσσεται στον κάμπο μέχρι και τους πρόποδες του Κυλληνίου Όρους, σε έκταση περίπου 30.000 στρεμμάτων.
Τα αμπέλια, αρχίζουν στα 260 και φτάνουν στα 800 μέτρα υψόμετρο. Τα περισσότερα έχουν γραμμική διαμόρφωση (Royat), σε σειρές, αν και βρίσκουμε και ορισμένους αμπελώνες μεγάλης ηλικίας (πάνω από 50 χρόνων) σε χαμηλό κύπελλο. Αρκετά πυκνά φυτεμένα (400 – 500 φυτά/στρέμμα), είναι κυρίως ξηρικά, αν και το ποσοστό των ποτιστικών διαρκώς αυξάνει.
Και βεβαίως, το σταφύλι που κυριαρχεί είναι το Αγιωργίτικο. Βαθύ μπλε, με μικρές σφαιρικές ρόγες και παχύ φλοιό, το χαρισματικό σταφύλι με τη βελούδινη επιδερμίδα είναι περιζήτητο. Ευδοκιμεί όμως και διαπρέπει εδώ όπου οι δροσεροί βοριάδες και οι ευχάριστες θερμοκρασίες, που συνήθως επικρατούν, βοηθούν στην ομαλή ωρίμανσή του. Από το 1971 το κρασί Νεμέα, ένα από τα πιο κλασικά ερυθρά της χώρας, ανήκει στην κατηγορία των Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π. - πρώην Ο.Π.Α.Π.).
Τρεις ζώνες παραγωγής= πολλοί τύποι Αγιωργίτικου
Η αμπελουργική ζώνη της Νεμέας, λόγω μεγέθους, αλλά και διαμόρφωσης, είναι προφανές πως εμφανίζει και εξαιρετική ανομοιογένεια. Διαφορετικά υψόμετρα, εδάφη, μικροκλίματα συνθέτουν ένα παζλ πολυπλοκότητας που αυτόματα μεταφράζεται σε πληθώρα από τύπους κρασιού.
Υψομετρικά οι αμπελώνες εντοπίζονται σε τρεις ζώνες παραγωγής:
Α: την πεδινή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες Νεμέας, Αρχαίας Νεμέας, Αρχαίων Κλεωνών και Λεοντίου-Γυμνού, και εκτείνεται στα πεδινά και τις χαμηλότερες πλαγιές με υψόμετρο γύρω στα 200 - 350 μέτρα,
Β: την ημιορεινή, που εκτείνεται στις βουνοπλαγιές στο Κούτσι και τη Δάφνη, στα 300 - 600 μέτρα
C: και την ορεινή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες στο υψίπεδο του Ασπροκάμπου, στο Ψάρι, το Κεφαλάρι και τις πλαγιές στο Καστράκι-Μποζικά-Τιτάνη που φτάνει τα 600 - 800 μέτρα.
Τα φημισμένα κρασιά της Νεμέας, βαθύχρωμα, με πλούσιο και γεμάτο σώμα, παράγονται στις όμορφες λοφοπλαγιές της μεσαίας ζώνης. Είναι εξαιρετικά για παλαίωση στο βαρέλι κι ανάπτυξη πολύπλοκου μπουκέτου, γεμάτου γλυκά μπαχαρικά και πυκνό, όλο φρεσκάδα φρούτο. Κρασιά που μπορούν να προσελκύσουν τους παγκόσμιους λάτρεις του Νέου Κόσμου.
Στα χαμηλότερα υψόμετρα με τα πλουσιότερα εδάφη, τα σταφύλια ωριμάζουν πολύ πιο γρήγορα και φτάνουν στο αλκοολικό δυναμικό των 14 - 15%. Χάρη σ’ αυτό το δυναμικό για υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, η αρχική ονομασία της Νεμέας που περιοριζόταν στα ξηρά κρασιά, επεκτάθηκε για να περιλάβει και τα περισσότερο γλυκά.
Στην υψηλή τέλος ζώνη, τα σταφύλια δίνουν κρασιά, με δροσερότερη γεύση και το χαρακτηριστικό άρωμα κόκκινων φρούτων του Αγιωργίτικου. Αυτά άνοιξαν το δρόμο στην παραγωγή ευχάριστων ροζέ κρασιών, αλλά και φρέσκων ερυθρών που κυκλοφορούν μέσα στη χρονιά παραγωγής τους.
