Η κλιματική αλλαγή μάς έχει αφυπνίσει όλους γύρω από τα θέματα που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία μας. Ο όρος ‘sustainability/βιωσιμότητα΄ βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα παγκόσμιων οργανισμών, κυβερνήσεων, επιστημόνων.
Στον αμπελουργικό τομέα έχει οδηγήσει σε ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον προς την εφαρμογή φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων παραγωγής. Ξεκάθαρο παράδειγμα η βιολογική καλλιέργεια των αμπελώνων, η οποία εμφανίζει ανοδικές τάσεις.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (O.I.V.) από το 2005 έως το 2019 υπήρξε εκρηκτική αύξηση στην επιφάνεια των βιολογικών αμπελώνων, παγκοσμίως, η οποία συνδυάστηκε με ισχυρή τάση προς την πιστοποίησή τους.
Πιο συγκεκριμένα, από τις αρχές του 21ου αιώνα παρατηρείται σημαντική αύξηση στον ρυθμό μετατροπής συμβατικών αμπελώνων σε βιολογικούς. Στο χρονικό διάστημα αναφοράς της μελέτης, η επιφάνεια των πιστοποιημένων βιολογικών αμπελώνων αυξήθηκε κατά μέσο όρο 13% ετησίως, ενώ οι συμβατικής καλλιέργειας αμπελώνες μειώθηκαν κατά 0,4% ετησίως.
Το 2019, σε 63 συνολικά χώρες από όλες τις ηπείρους εφαρμόζεται η βιολογική αμπελοκαλλιέργεια με την έκταση των πιστοποιημένων αμπελώνων να εκτιμάται σε 454.000 ha, που αντιπροσωπεύει το 6,2% της συνολικής αμπελοκαλλιέργειας παγκοσμίως.
Η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία μαζί αντιπροσωπεύουν το 75% των βιολογικών αμπελώνων στην παγκόσμια συνολική κατανομή.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 9η θέση ανάμεσα στις χώρες με τις μεγαλύτερες εκτάσεις βιολογικά πιστοποιημένων αμπελώνων.
Και όσον αφορά στη βαρύτητα των βιολογικών αμπελώνων ως ποσοστό στη συνολική αμπελουργική έκταση κάθε χώρας, στις πρώτες θέσεις βρίσκουμε τις αμπελουργικές χώρες της Ευρώπης. Η Ιταλία έχει αφιερώσει to 15% των αμπελώνων της στη βιολογική καλλιέργεια. Την ακολουθούν η Γαλλία και η Αυστρία με 14% η καθεμία. Η μόνη χώρα εκτός Ευρώπης στο top 10 είναι το Μεξικό με το 8% των αμπελώνων του να έχουν πιστοποιηθεί ως βιολογικοί. Για την Ελλάδα το ποσοστό είναι 5%.
Ωστόσο, Ο O.I.V. θεωρεί αβέβαιο εάν η ανοδική πορεία θα συνεχιστεί.
Πιστεύει ότι ένας από τους λόγους που εξηγεί αυτό τον έντονα αυξητικό ρυθμό είναι ότι η πιστοποιημένη βιολογική αμπελοκαλλιέργεια εξακολουθεί να είναι πρόσφατο φαινόμενο.
Πίσω από τη συνολική αύξηση, παρατηρεί μια σημαντική κινητική τόσο προς τα επάνω, όσο και προς τα κάτω, καθώς η μετατροπή ενός συμβατικού αμπελώνα σε βιολογικής καλλιέργειας είναι συχνά πολύπλοκη και απαιτεί σημαντική προσαρμογή. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που πλέον είναι συχνά, αλλά και διάφορα οργανωτικά ζητήματα μπορεί να οδηγήσουν τους παραγωγούς στο να εγκαταλείψουν τις πιστοποιήσεις τους.
Το σίγουρο είναι πως το μέλλον θα δείξει αν η έντονη τάση προς τη βιολογική αμπελοκαλλιέργεια θα συνεχιστεί.
