Με ένα ποτήρι Αγιορείτικο Άβατον του 2016 στο χέρι, αναζητώ φωτογραφίες από τον αμπελώνα της Tsantali στο Mετόχι της Χρωμίτσας στην Iερά Mονή του Αγίου Παντελεήμονα. Και σας μεταφέρω τις εμπειρίες, άμεσες και… έμμεσες.
Οι φωτογραφίες από τον Αγιορείτικο αμπελώνα δείχνουν κλήματα σε όμορφες σειρές να κατεβαίνουν τους λόφους προς τη θάλασσα. Σχεδόν 700 στρέμματα που καλλιεργούνται εξ’ ολοκλήρου βιολογικά. Στ’ ανατολικά έχουν το γαλανό Αιγαίο και δυτικά χαιρετίζουν τον Όλυμπο. Είναι ευνοημένα γιατί οι χειμώνες που περνούν είναι συνήθως μαλακοί. Την άνοιξη χαίρονται τον μεσογειακό ήλιο και το καλοκαίρι, όταν οι ζέστες δεν αστειεύονται, έχουν τη βουνίσια δροσιά και την πελαγίσια υγρασία να τ’ ανακουφίζει. Κοιτάζω καλύτερα τη φωτογραφία και νομίζω πως βλέπω το χώμα να ασημίζει. Είναι από τους σχιστολίθους που περιέχει, μου έχουν εξηγήσει. Τα εδάφη είναι κυρίως αμμώδη, γεγονός που μεταφράζεται σε καλή στράγγιση. Οι ρίζες φτάνουν εύκολα στο υπέδαφος, το οποίο καθώς είναι πλούσιο σε γρανίτες και βιοτίτες, εγγυάται τη φινέτσα των αρωμάτων και τον πλούτο της γεύσης των κρασιών.
Ας έρθουμε όμως στο κρασί. Το Αγιορείτικο Άβατον είναι ένα χαρμάνι από Χινόμαυρο (50%), Grenache Rouge (30%) και Λημνιό (20%). Η Tsantali αναβιώνει την αγιορείτικη οινοποιητική παράδοση στα διώροφα πετρόκτιστα βαγεναριά του μοναστηριού, εφαρμόζοντας ωστόσο όλες τις σύγχρονες πρακτικές ερυθράς οινοποίησης. Που σημαίνει ότι τα σταφύλια υφίστανται προζυμωτική εκχύλιση σε θερμοκρασία 10-12°C για 48 ώρες. Η αλκοολική και η μηλογαλακτική ζύμωση πραγματοποιούνται σε ανοξείδωτες δεξαμενές, ενώ η ωρίμανση γίνεται σε δρύινα βαρέλια 300l από λεπτόκοκκο γαλλικό ξύλο(40% 1ης και 60% 2ης και 3ης χρήσης). Εκεί το κρασί μένει για 10 μήνες και άλλους 6 ωριμάζει στη φιάλη του.
Ξαναδοκιμάζοντας το κρασί -τη σοδειά του 2016 πλέον, η οποία κατέκτησε την υψηλότερη βαθμολογία ερυθρού κρασιού στον φετινό Διεθνή διαγωνισμό οίνου Θεσσαλονίκης- βρήκα και πάλι την αίσθηση πολυπλοκότητας, η οποία με γοήτευσε από την πρώτη σοδειά της κυκλοφορίας του.
Έγειρα το ποτήρι μου. Η φορεσιά του πανέμορφη, κατακόκκινη διατηρούσε την φωτεινή ρουμπινένια χροιά. Πλησίασα τη μύτη. Ένταση αρωμάτων, εκφραστικότητα, δαμάσκηνα και σμέουρα κρυμμένα πίσω από ένα πέπλο κακάο και βανίλιας. Στιβαρότητα στο στόμα, πλούτος και αυστηρές ακόμη τανίνες. Ένα vin de garde που μπορεί να ωριμάσει τουλάχιστον άλλα 5 χρόνια στα κελάρια μας.
